Σπηλιά

Η Σπηλιά βρίσκεται νοτιοανατολικά από την Κυπαρισσία και απέχει 6 χλμ. από αυτή.

H Σπηλιά λέγεται ότι ιδρύθηκε το 1833 απο το Κωσταντίνο Δρακόπουλο ή Μπίτσικα απο τους Αρμενιούς.Κατοικήθηκε στα πρώτα χρόνια της, από τις οικογένειες Μπίτσικα, Χήναρη και Κανελλόπουλου. Οι δυο πρώτες οικογένειες ήρθαν από τους Αρμενιούς, η τρίτη από το Ραφτόπουλο. Το όνομά της το έδωσαν οι πρώτοι κάτοικοί της, επειδή κοντά στο ρέμα του Σκανδάλη ήταν μια σπηλιά (σπήλαιο) και κει μέσα έβαζαν το βράδυ τα ζώα τους.

Παλαιοτέρα, 1000 μέτρα περίπου νοτιοανατολικότερα του χωριού, βρισκόταν ένας μικρός οικισμός με το όνομα Ρεντεμίρι. Λέγεται ότι στο μέρος αυτό, ο Μητροπολίτης Χριστιανουπόλεως Αθανάσιος, είχε εγκαταστήσει κάποιους χριστιανούς που είχε εξαγοράσει από τους Τούρκους. Απο τον οικισμό έχει μείνει μόνο το όνομα της τοποθεσίας.

Το χωριό γνώρισε μεγάλη ανάπτυξη μετά το 1900 όταν ακρίβυνε η σταφίδα, επειδή ξεράθηκαν τα αμπέλια στη Γαλλία. Τότε οι κάτοικοι ξερίζωσαν τις περισσότερες ελιές (που είχαν καλλιεργήσει οι Ενετοί) και φύτευσαν σταφίδες και αμπέλια.

Εκείνο τη περίοδο κατέβηκαν και οι Τσάκωνες από την Κυνουρία της Αρκαδίας και χτίστηκε η Τσακονόρουγα προς τα νότια του χωριού. Ήρθαν και άλλοι από τα ορεινά χωριά του Δήμου Τριπύλας (Ντάρα, Μύρου, Λεντεκάδα, Σελλά, Καλογερέσι, Τριπύλα, Λυκουδέσι).

Η πρώτη εκκλησία εγκαινιάστηκε το 1874. Μέχρι τότε οι κάτοικοι εκκλησιαάζονταν στους Αρμενιούς.

Το κτίριο που υπάρχει σήμερα κτίστηκε το 1915 όταν ήταν δάσκαλος ο Αναστάσιος Ζαχάριος. Το σχολείο στην αρχή στεγαζόταν σε διάφορα σπίτια, χωριστά των αγοριών και χωριστά των κοριτσιών.

Λέγεται ότι στο σχολείο της Σπηλιάς φοίτησε και ο Πολύβιος Δημητρακόπουλος που καθόταν στην Τερψιθέα (κοντά στα Μαντζαβέϊκα).

Το 1938 ήταν γραμμένοι 140 μαθητές και το σχολείο ήταν τριθέσιο. Το χτίσιμο τρίτη αίθουσας, το σταμάτησε λόγω του πολέμου του 1940. Αργότερα κτίστηκε το Πνευματικό κέντρο.

Η Σπηλιά διαθέτει :

Σχέδιο της ρυμοτομίας που έγινε το 1924.

Καινούρια Εκκλησία που χτίστηκε το 1954.

Ωραία εξωκλήσια, το παλαιό του Αγίου Γεωργίου και τα καινούρια του Αγίου Νεκταρίου και του Αγίου Δημητρίου.

Δυο ωραίες πλατείες και το γυμναστήριο.

Κύρια προίόντα της Σπηλιάς είναι το ελαιόλαδο (λέγεται οτι η παραγωγή φτάνει τους 500 τόνους) και τα κηπευτικά.

Πολιτιστικά

Εορτάζονται ιδιαίτερα οι εορτές του Αγίου Γεωργίου, Αγίου Νεκταρίου, Αγίου Δημητρίου, Αγίας Μαύρας, Αγίου Κωνσταντίνου, της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος και στα εννιάμερα της Παναγίας.

Στα δύο τελευταία μάλιστα γίνεται λαϊκό γλέντι με μουσικά όργανα.

Υπάρχει Σύλλογος Φιλοπροόδων «ο Ερμής» και Σύλλογος Σπηλαίων της Αθήνας ο οποίος εκδίδει και εφημερίδα.

Διοίκηση

Από το 1830 έως το 1914 το χωριό υπαγόταν στο Δήμο Κυπαρισσίας. Στη συνέχεια ιδρύθηκε η κοινότητα Σπηλιάς μέχρι το 1998 που ενσωματώθηκε πάλι στο διευρυμένο Δήμο Κυπαρισσίας.